مقاله استراتژی متمایل به کاربر نهایی در تسهیل اتخاذ چند سازمانی سیستم اطلاعات مدیریت اضطراری

فهرست عناوین مطالب

چکیده

مقدمه

SIGAME در همکاری میان سازمانی

مطالعه تجربی درباره استفاده از IT برای همکاری بین سازمانی

جمع آوری اطلاعات

تجربه با ابزار

تجربه در مدیریت اضطراری

عملکرد و کارهای انجام شده

محل کار ، دستگاه ها و ابزار

آخرین مشارکت در مدیریت منابع

نتایج ارزیابی و نتیجه گیری

پذیرش EMIS در زمینه های چند سازمانی

طراحی مشارکتی در SIGAME

ادغام ارتباطات و هماهنگی ابزار

جوامع ساختاری عملیات در همکاری چند- سازمانی

نتیجه گیری

----------

استراتژی های کاربر نهایی گرا جهت تسهیل پذیرش چند سازمانی سیستم های اطلاعات مدیریت اضطراری

End-user oriented strategies to facilitate multi-organizational adoption of emergency management information systems

استراتژیهای کاربر نهایی گرا، چند سازمانی سیستم اطلاعات مدیریت اضطراری

پاسخ به موارد اضطراری بزرگ -مقیاس یک فرایند مشارکتی است که نیاز به مشارکت فعال و هماهنگ انواع سازمان های عملکردی مستقل فعال در مناطق مجاور هم است. در عمل، گاهی اوقات این همکاری ضروری به دست نمی آید و یا به دلیل به اشتراک گذاری ضعیف اطلاعات، جریان ارتباطات غیر مسلط، و عدم هماهنگی تقلیل کاهش می یابد.ما یک تحقیق تجربی IT با واسطه میان سازمان های اسپانیایی گزارش کردیم و چالش های اتخاذ، به اشتراک گذاری اطلاعات، جریان ارتباطات و هماهنگی میان سازمان هایی که وحدت فرماندهی را به اشتراک نمی گذارند، تشریح کردیم.

ما سه استراتژی با هدف حمایت از پذیرش و فائق آمدن بر بی اعتمادی و یا تردید سیاسی، سازمانی و شخصی را تجزیه و تحلیل کردیم: طراحی مشارکتی، ابزار پیشرفته مشترک القا کننده جذب شناختی، و کاربران نهایی عملیات.

این مقاله بر روند پذیرش یک EMIS مشخص برای همکاری بین سازمان ها، SIGAME تمرکز می کند (Montells, Mon tero, Diaz, Aedo, & de Castro, 2006) که برای مکانیسم حفاظت داخلی اسپانیا ارائه شد. بخش 2 سیستم را که برای رفع نیازها و کاهش معایب شناخته شده طراحی شده است توصیف می کند. با این حال، یک مطالعه تجربی در بخش 3 نشان می دهد که کاربران نهایی همچنان به تکیه بر رسانه های سنتی، یعنی تلفن و فکس ادامه داده اند. ما در بخش 4 از این مطالعه تجربی برای تجزیه و تحلیل برخی از استراتژی ها به منظور تسهیل در پذیرش EMIS در یک زمینه چند سازمانی استفاده کردیم: استفاده از پروسه طراحی مشارکتى برای تعامل با کاربران نهایی که قبلا برای EMIS های دیگر استفاده شد (Frishberg, 2005; Kristensen, Kyng, & Palen, 2006) با ادغام ابزار پیشرفته که برای کاربران تجربه ای مانند غوطه وری تمرکز/ف لذت بردن ، کنترل و کنجکاوی فراهم میکند که می تواند جذب شناختی و به نوبه خود پذیرش را بهبود بخشد (Agarwal & Karahanna, 2000) و در نهایت، با استفاده از EMIS برای ایجاد یک جامعه عملیات و عبور از مرزهای یک سازمان واحد که در آن روابط میان فردی در میان کاربران نهایی سازمان های درگیر ممکن است به تولید یک ظرفیت پاسخ بهتر کمک کند (Waugh & Streib, 2006).

پذیرش EMIS در زمینه های چند سازمانی

برای درک بهتر پذیرش مداوم (و یا عدم پذیرش) برای SIGAME، ما مقاله هایی درباره مدل پذیرش تکنولوژی (TAM) را بررسی کردیم. با توجه به پیشنهاد اصلی (Davis, Bagozzi, & Warshaw, 1989) دو پارامتر که برداشت ذهنی کاربران نهایی در مورد IT خاص را جمع آوری میکنند، Perceived Usefulness (PU) و Perceived Ease of Use (PEOU)، در افزایش Behavioral Intention of Use (BU) شرکت میکنند که به صورت " اندازه گیری قدرت اراده یک نفر برای پذیرش کاربرد IT" تعریف میشود. علاوه بر این، Chan and Teo نشان دادند که PU تاثیر قوی تری بر BU دارد تا PEOU (Chan & Teo, 2007) بنابراین تا آنجا که کاربران نهایی آن را " با استفاده از یک سیستم خاص عملکرد شغل خود را در زمینه سازمانی را افزایش می بخشد" در نظر میگیرند (Davis et al., 1989)، ما می توانیم پذیرش سیستم را تضمین کنیم. در هر صورت ممکن است PU به اندازه کافی در تنظیمات چند-سازمانی که ما در SIGAME تایید کردیم مناسب نباشد، که کاربران کاملا از سودمندی سیستم راضی هستند اما همانطور که مطالعه تجربی ما نشان داد آنها از آن استفاده نکردند.

....